Het is bijzonder kwalijk om met opzet een verkeerde vertaling te geven, als om de vertaling van een woord of zin gevraagd wordt.Ja, ook ik heb wel eens een collega ietwat oneigenlijk geholpen. Aan het eind van een heerlijk maal in een wegrestaurant in Duitsland wilde hij snel weer gaan rijden en vroeg aan mij wat het Duitse woord voor de rekening is. "Zeitung" antwoordde ik. Niets vermoedend stapte hij naar de bar waar de kassa was. Ik kon niet geloven dat hij daadwerkelijk het woord Rechnung niet kende, maar van een Rotterdammer kan je dat verwachten. Helemaal kon ik niet geloven dat hij even later met de laatste editie van de Frankfurter Allgemeine stond te zwaaien. Hij meende dat de vrouw hem niet goed verstaan had en probeerde het nogmaals: Nein, nicht de Krant, Die Zeitung bitte!.
Dit kan afgedaan worden als een goede grap. Heel veel kwalijker is het om niets vermoedende goedbedoelende mensen woorden in de mond te leggen die totaal niet ter zake doen of in het geheel niet relevant zijn. Op het meest zuidelijke puntje van het prachtige Thaise eiland Ko Lanta hangt hoog boven een prachtig wit strand in de rotsen een klein visrestaurantje met de aantrekkelijke naam Great Sea View. De eigenaar is bijzonder gesteld op zijn internationale clientèle en probeert van alle talen de basics onder de knie te krijgen. En daar hebben Nederlandse lolbroeken gemeend zich een grap te kunnen permitteren. Nadat de goede man had uitgevist dat wij Nederlanders waren en wij op het punt stonden weg te gaan, deed zich de volgende conversatie voor:
Goede man op zijn beste Nederlands: "Bedankt."
Jan Willem: "Khupkun Kab." (Thais voor bedankt)
Goede man: "Anjovis."
Simone en ik keken elkaar aan. Anjovis?
Wat zou hij bedoelen. Anjovis hadden we niet besteld, dat kon het niet zijn.
Logisch was geweest een versie op: Graag gedaan.
Jan Willem: "Anjovis?"
Goede man: "Yes!"
Simone: "Do you mean: Your welcome?"
Goede Man: "Yes: Anjovis!"
En dat Mijne Heeren, dat is bijzonder kwalijk.
Dit kan afgedaan worden als een goede grap. Heel veel kwalijker is het om niets vermoedende goedbedoelende mensen woorden in de mond te leggen die totaal niet ter zake doen of in het geheel niet relevant zijn. Op het meest zuidelijke puntje van het prachtige Thaise eiland Ko Lanta hangt hoog boven een prachtig wit strand in de rotsen een klein visrestaurantje met de aantrekkelijke naam Great Sea View. De eigenaar is bijzonder gesteld op zijn internationale clientèle en probeert van alle talen de basics onder de knie te krijgen. En daar hebben Nederlandse lolbroeken gemeend zich een grap te kunnen permitteren. Nadat de goede man had uitgevist dat wij Nederlanders waren en wij op het punt stonden weg te gaan, deed zich de volgende conversatie voor:
Goede man op zijn beste Nederlands: "Bedankt."
Jan Willem: "Khupkun Kab." (Thais voor bedankt)
Goede man: "Anjovis."
Simone en ik keken elkaar aan. Anjovis?
Wat zou hij bedoelen. Anjovis hadden we niet besteld, dat kon het niet zijn.
Logisch was geweest een versie op: Graag gedaan.
Jan Willem: "Anjovis?"
Goede man: "Yes!"
Simone: "Do you mean: Your welcome?"
Goede Man: "Yes: Anjovis!"
En dat Mijne Heeren, dat is bijzonder kwalijk.